บาป-กรรม
บาป-กรรม
เชื่อว่าสองคำนี้หลายคนคงเคยได้ยินและเคยพูดกันมาบ่อยมาก การสั่งสมบาปก็ได้การกระทความชั่ว
ซึ่งเป็นสิ่งที่หลายคนมักจะบอกหล่วว่าให้สั่งมวันละเล็กน้อย ไปเรื่อย ๆ
เพราะการกระทำแบบไม่รู้ตัวไม่รู้เห็นโทษของบาปกรรม ซึ่งการไม่คิดที่จะลดบาปกรรมก็จะสั่งสมไปเรื่อย
ๆ เช่นกัน เพราะผลของมันจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ต่างกันออกไป ในบางครั้งการสั่งสมบุญหรือหมดบุญเก่าก็จะถูกบาปกรรมที่ทำมาก่อนหน้านั้นได้ส่งผลทันที
ชีวิตก็จะอับเฉาลงเรื่อย ๆ
ลาภยศชื่อเสียงที่ลดน้อย หรือไม่มีความสุขโรคภัยเบียดเบียน
หยิบจับอะไรก็รู้สึกแย่ไปหมด เพราะนั่นเป็นผลมาจากบุญเก่าหมดนั่นเอง
ถึงได้บอกว่าการสั่งสมบุญควรทำทุกวันเพราะเราใช้มันไปในทุกวันเช่นกัน
กรรมชั่วเป็นผลมาจากการะทำที่ไม่ดีได้ติดตามมาจนถึงปัจจุบันที่จะมาตัดรอนความสุขความเจริญหรือชีวิตที่ย่อยยับไป
ซึ่งในบางคนหรือในโลกนี้มีผลกรรมด้วยทุกคนแต่ถ้าผู้ที่ไม่รับผลหรือเสวยผลกรรมเหมือนเช่นคนอื่น
เพราะไม่ได้มีวิบากกรรมรุนแรงหรือ-ดำรงตนเองอยู่ในที่ตั้งดี สำหรับผลกรรมที่ทำมามันตามมาทัน
ส่งผลให้ผู้ที่หลงหากไม่ตื่นตัว ไม่มีแรงอธิษฐานจากการละเว้นความชั่ว หากไม่มีการเบียดเบียนสัตว์ให้เป็นทุกข์ร้อน
ไม่ฉ้อโกง ประพฤติอยู่ในศีล ไม่ก่อกรรมเพิ่มก็จะช่วยให้ลดผ่อนกรรมให้เบาบางลงได้
เพื่อความสุขในการดำรงชีวิตต้องอยู่ในศีลธรรมไม่เบียดเบียนใครจึงจะดีที่สุด
กรรมจะถูกแบ่งออกเป็น 2 ประเภท
คือ กรรมดี ที่หมายถึง กุศลกรรมหรือบุญกรรม
และ กรรมชั่ว ที่หมายถึง อกุศลกรรมหรือบาปกรรม
- · กรรมดี หมายถึง กุศลกรรมหรือบุญกรรม ซึ่งหมายถึงการกระทำความดี ที่เกิดจากความตั้งใจ มีคุณภาพของชีวิตจิตใจ การคิดดีทำดี ไม่เบียดเบียนใครหรือเอาเปรียบใคร ดำรงตนเองอยู่ในศีลธรรมอันดีงาม คิดดี พูดดี ทำจิตใจให้บริสุทธิ์
- · กรรมชั่ว หมายถึง อกุศลกรรมหรือบาปกรรม การกระทำไม่ดี ไม่ฉลาด หรือเกิดจากความชั่วที่ไม่มีปัญญา ทเกิดจากการเบียนเบียนผู้อื่นหรือการว่าร้าย หรือคิดครอบครองสิ่งของที่ไม่ใช่ของตน หรือเกิดจากความโลภที่เกิดจากการขาดสติปัญญาในการไตร่ตรอง
การสร้างบาป-กรรม ทุกอย่างอยู่ที่ตัวบุคคลเพราะช่วงเวลาการดำรงชีวิตนั้นไม่ได้เหมือนกัน
เมื่อตั้งอยู่ในศีล เพียงแค่คิดดี ทำดี
พรน้อมทั้งสั่งสมบุญเพิ่มขึ้นให้คิดเสียว่าเป็นเงินออมที่เราต้องสั่งสมเพราะโอกาสที่บุญเก่าหมดก่อนเวลาย่อมเกิดขึ้นได้